Adnan Alisic, rustpilaar van koploper FC Dordrecht

DORDRECHT – Focus je nou op het veld, niet op de stand. Het is de les die teamoudste Adnan Alisic (29) zijn veelal jongere leeftijdsgenoten bij wil brengen. De tijd van ‘moeten’ is wat hem betreft verleden tijd. FC Dordrecht moet nu vooral ‘doen’. Ook zonder Yoëll van Nieff. TEKST: Maarten de Jong Zonder het te willen ligt de nummer tien van FC Dordrecht onder een vergrootglas. Of dat nou Adnan Alisic of iemand anders is, hij heeft de erfenis van de vertrokken Yoëll van Nieff op zijn schouders. De routinier zelf probeert die druk zo veel mogelijk weg te halen. Als zijn club iets niet kan gebruiken, is het wel kampioensstress. “En ik ben geen vervanger van Yoëll. Dat is simpel”, zegt Alisic in gesprek met Voetbal Centraal. Voetballers van concurrenten draaien er niet omheen. Ze betwijfelen of het onervaren FC Dordrecht wel met de druk om kan gaan nu het gaat om de titel. Bovendien is het verhaal-Van Nieff breed uitgemeten. “Soms praten we teveel over het kampioenschap. Dat is niet slim. Het moet niet gaan over moeten, maar over doen. We ‘moeten’ vrijdag niet winnen, we ‘gaan’ winnen”, stelt Alisic. “Dat probeer ik in de kleedkamer duidelijk te maken. Het gaat niet om de stand. De focus op het veld houden, dat is belangrijk. Randzaken tellen niet. Het vertrek van Yoëll ook niet, dus.” Toch is Van Nieff er niet meer bij en is zijn positie in het team vrij gekomen. Alisic of iemand anders neemt zijn plekje over. Van Nieff was de man van de vrije trappen en dat heerlijke linkerbeen. De speler van FC Groningen dacht aanvallend, wat Alisic vroeger ook deed. “Ik vul zijn positie anders in. Yoëll heeft veel meer diepgang en meer drive naar voren dan ik. Dat is ook logisch: ik kan het op mijn leeftijd niet meer opbrengen om te blijven gaan. Daar komt nog bij dat Yoëll specifieke kwaliteiten heeft. Hij had met zijn vrije trap een groot wapen.” Eigenlijk zou Van Nieff vorige week vrijdag spelen tegen MVV Maastricht. Op het laatste moment haalde FC Groningen haar huurling alleen terug naar het hoge noorden. Alisic kreeg zijn kans. Hij had in het begin van het seizoen ook regelmatig minuten gemaakt. Toen verdween hij naar de bank. “Ik zou mezelf nu Yoëll weg is opstellen, ja, want ons systeem is niet nieuw voor mij. Zo speelden we vorig seizoen ook al. Met Yoeri Loen hebben we nog iemand die op deze plek kan staan. Onze trainer kan keuzes maken.” Het is nog niet duidelijk of Alisic vrijdag start tegen FC Emmen. Hij zou natuurlijk graag willen beginnen. Maar eindigen? “Het wordt nu we bovenaan staan lastiger voor mij om het negentig minuten te kunnen belopen, dat zeg ik eerlijk. Wij spelen volle bak één-op-één. Dat kost energie. Daarnaast wil iedereen winnen van de koploper. Niemand geeft ons tijd om stil te staan. Soms ben ik zo vermoeid dat ik me laat wisselen. Daar raak ik niet van in paniek. Een trainer heeft toch iedereen nodig.” Soms speelt ook Alisic alleen een mindere wedstrijd. “Ik was vrijdag niet goed tegen MVV”, knikt hij. “Niemand, eigenlijk. We hadden een collectieve offday. Dat is zonde, want wij hebben een betere ploeg dan zij. Het ergste is dat we mentaal niet hebben gebracht wat we konden. Als we onze taken niet uitvoeren, krijgen we het heel moeilijk.” Alisic kent zijn taak als geen ander. Dat is sturen dus, sowieso buiten het veld. En wat hem betreft ook op het veld. Niet als de nieuwe Yoëll van Nieff, maar op zijn eigen manier. Op die rustige dus. Laat de buitenwereld zich maar druk maken.