Bram van Polen, ervaren veldheer van PEC Zwolle

ZWOLLE – Een voetbalnomade pur sang. Tenminste, als je kijkt naar de vele posities die Bram van Polen (28) in zijn voetballoopbaan bezette. Nu lijkt de rechtsback van PEC Zwolle z’n plekkie te hebben gevonden. “Ik ben de laatste jaren veel meer verdediger geworden.” TEKST: Jurriën Schuiringa en Maarten de Jong Daar stond-ie ineens, op een niet zo vertrouwd plekje op het veld. Of hij even de spits van Ajax uit de wedstrijd wilde spelen. Vanwege de verdedigende blessuregolf bij PEC Zwolle moest Van Polen drie weken geleden centraal achterin staan. Even vreemd was het wel, een nieuwe plek. “Los van twintig minuten tegen Roda JC had ik nog nooit centraal in de verdediging gespeeld. Tegen Ajax moest ik ineens op die plek staan, dat had ik niet verwacht”, vertelt Van Polen in gesprek met Voetbal Centraal. Geen waarde aan erkenning De 28-jarige routinier speelde als een veldheer achterin, alsof hij daar al die jaren had gestaan. “Het ging boven verwachting”, blikt Van Polen terug op het duel met de Amsterdammers, dat eindigde in 1-1. “Ik kwam overal tussen, onderschepte vrijwel elke bal. Ik had niet verwacht dat het zo lekker zou gaan.” Na afloop werd hij verkozen tot man van de wedstrijd. “Het is leuk dat mensen vonden dat ik goed speelde, maar ik hecht niet veel waarde meer aan erkenning. De ene week ben je namelijk de held, de andere week de schlemiel. Ik weet inmiddels hoe het voetbalwereldje in elkaar zit.” Maar toch, voor Van Polen was het een lekker gevoel dat hij zo’n wedstrijd op de mat legde. En dat tegen nota bene de koploper en regerend landskampioen. “Centrale verdediger is een hele mooie positie. Je hebt er een goed overzicht en kunt makkelijk spelers neerzetten. Ik ben geen domme voetballer, dus ik kan situaties altijd wel goed inschatten. Ik moet ook zeggen dat ik steeds slimmer word. De laatste jaren ben ik veel meer een verdediger geworden.” Van Polen begon zijn carrière namelijk op een hele andere plek. Spits, rechtsbuiten, aanvallende middenvelder; vrijwel op elke positie heeft de oud-speler van Vitesse mogen voetballen. “Behalve op linksback, daar heb ik nog nooit gespeeld. In het kampioensjaar van PEC ben ik van het middenveld naar rechtsback verhuisd. Sindsdien ben ik daar altijd blijven staan. Het is wel een lekkere positie.” Club met potentie Wat betreft posities op het veld heeft Van Polen een schat aan ervaring opgebouwd. Toch speelde hij slechts voor twee clubs: Vitesse (alleen weinig in het eerste) en PEC Zwolle. “Ik zou misschien nog een stapje omhoog kunnen maken, maar de top van Nederland is niet voor me weggelegd. Zo reëel moet ik zijn. Als ik naar het buitenland ga, moet het plaatje goed zijn. Zowel financieel als voor mijn gezin. En anders vind ik het geen enkel probleem om bij PEC Zwolle te blijven. In deze club zit veel potentie. Er worden hier grote stappen gemaakt. Daar wil ik graag deel van uitmaken.” En is dat als rechtsback of als centrale verdediger? Van Polen is duidelijk. “We hebben met Trent Sainsbury, Darryl Lachman, Joost Broerse en Maikel van der Werff uitstekende spelers voor die plek. Ik richt me dus gewoon op de rechtsbackpositie.” Daar doet hij vooral zijn ding. “Vorig jaar speelde ik tegen Feyenoord Jean-Paul Boëtius helemaal uit de wedstrijd. Daar hoorde je afloop niemand over, omdat Darryl Lachman het ook uitstekend deed. Dat maakt me niet veel uit. Zolang ik zelf maar tevreden kan zijn.”