Karim Bridji, bijna toe aan het begin van het echte werk

HELMOND – Vakantie. Karim Bridji (32) heeft bijna vrij van het voetbal. Niet van zijn werk, want dat heeft hij niet, vindt hij. Nog niet. De nog een paar dagen voetballer van Helmond Sport denkt al goed na over het leven na zijn hobby. TEKST: Maarten de Jong “Dus jij stuurt de redactie aan. Gaan jullie tijdens het WK van alle wedstrijden een verslag maken?”, vraagt de inwoner van Amsterdam. Een bevestigend antwoord volgt. Karim Bridji is enthousiast. “Mooi. Zoiets zou ik ook wel willen doen. Ik zou nooit zelf ergens op de tribune gaan zitten zonder doel. Ik moest voor mijn diploma Trainer-coach III een analyse maken van een jeugdwedstrijd. Dat vond ik ook leuk. Misschien is trainer worden iets voor mij. Of journalist.” De voetballer is er nog niet uit. Bij Helmond Sport blijft hij sowieso niet. Club en speler hebben besloten elkaar gedag te zeggen. Eind april maakte Bridji zijn laatste minuten in het shirt van de Brabantse club. Nu heeft hij drie opties. “Dat is allereerst een avontuur in het buitenland”, oppert de Algerijn. “Het maakt me niet uit in welk land dat is, als het maar een goede club is. Algerije zou kunnen. Dat is een avontuur waar je klaar voor moet zijn. Dat ben ik.” Optie twee is dat hij de stap maakt naar een andere club in het betaald voetbal. “Dan gaat mijn voorkeur uit naar een ploeg in de Jupiler League. Ik kan er tot slot voor kiezen om naar de amateurs te gaan en me richten op mijn trainersdiploma.” De routinier reisde dit seizoen op en neer vanuit de hoofdstad naar Helmond Sport. Trainen deed hij elke dag, minuten maken tijdens de wedstrijden deed hij minder vaak. Meestal moest hij het doen met een rol als invaller. “De club vond dat ik niet fit genoeg was. Ik heb daar een andere mening over”, zegt Bridji. “Maar op mijn leeftijd wilde ik me daar niet meer druk over maken. Een seizoen duurt wel lang als je niet wekelijks speelt. Als je geen plezier meer hebt en gaat tellen, moet je direct stoppen. Dat eerste had ik nog wel, dat tweede deed ik af en toe.” Bridji moest met zijn ervaring rust brengen in het team. Hij kreeg dit seizoen als teamoudste veel vragen van medespelers. “Dat is de reden dat ik de cursus TC III ben gaan doen. Daar had ik daarvoor niet aan gedacht. In eerste instantie wilde ik eens kijken of training geven iets voor me was, nu is duidelijk voor me geworden dat ik het leuk vind om jonge spelers iets bij te leren.” Als trainer is Bridji naar eigen zeggen de rust zelfde. “Ik zal niet iemand uit gaan schelden. Dan zijn spelers snel klaar met je. Het past ook niet bij mij om alleen maar te gaan schreeuwen. Dan speel ik een rol, ben ik aan het acteren. Dat kan niet de bedoeling zijn.” Want acteur zal Bridji niet worden als hij stopt met voetballen. De vraag wanneer hij afscheid neemt, blijft nog even onbeantwoord. “Dit is nog maar het begin. Voetballers die denken dat het leven ophoudt als ze dertig zijn, snappen het niet. Nu begint juist het leven. Je mag tot een jaar of 33 spelen, als je stopt moet je aan het werk. Wij zijn zo verwend. Voetbal is zeker niet te vergelijken met mannen en vrouwen die van zeven uur ’s ochtends tot zeven uur ‘s avonds werken.” Sanny Monteiro van FC Oss begint om zes uur ’s morgens in de bloemenveiling. “Ik zou zo’n jongen de hand schudden en zeggen: jij doet het goed”, zegt Bridji. Zelf deed hij wat cursusjes, die hij overigens nooit afmaakte. Die vond hij dan toch niet zo leuk. Na het behalen van zijn vwo-diploma stortte hij zich volledig op het voetbal. Misschien wordt een cursus journalistiek zijn volgende aandachtspunt. “Ik heb mijn naam al zo vaak verkeerd geschreven zien worden. Mensen denken ook dat ik 23 ben”, zegt Bridji. “Dus check je nog wel even de schrijfwijze van mijn naam en mijn leeftijd?” Maarten de Jong // Voetbal Centraal