Suzanne Admiraal en Yentl Abbing, benjamins van Telstar

VELSEN-ZUID – Ze zijn met hun achttien jaar oud nèt volwassen. Hoewel: dat is maar hoe je het bekijkt, menen Suzanne Admiraal en Yentl Abbing. De twee jongste telgen van Telstar Vrouwen vinden het wel prima dat ze de benjamins van het team zijn. Samen zijn ze onafscheidelijk. TEKST: Maarten de Jong Zet Yentl Abbing op een stoel in het spelershome van Telstar en ze start spontaan met kletsen. Geef Suzanne Admiraal een zitje op een halve meter afstand van haar ploeggenote en binnen tien seconden ligt het duo plat van het lachen. “Suus is mijn maatje”, merkt Abbing op in gesprek met Voetbal Centraal. “We hebben veel gemeen en kunnen goed kletsen. Ze is gewoon een leuke meid, zowel op als buiten het voetbalveld.” Met haar bespreekt de Assendelftse alles. School, voetbal, haar vriend... “Over die laatste heeft ze het vaak”, grijnst Admiraal. Deze week gaat het over RVVH. Telstar Vrouwen speelt zaterdag in de achtste finale van de KNVB-beker Vrouwen tegen de hoofdklasser uit Ridderkerk. “We gaan er op en er over”, voorspelt Abbing. “Dat denk ik, omdat we een sterk team hebben en de laatste tijd goede resultaten behalen.” Admiraal gelooft ook heilig in een mooi resultaat. “Het zal niet al te moeilijk worden, verwacht ik”, oppert ze. “Ik speel het liefst tegen een zo sterk mogelijke tegenstander. Ik houd wel van een beetje uitdaging. Van RVVH moeten we sowieso winnen.” Admiraal heeft al veel uitdagingen aan kunnen gaan. Ze speelt bijna elke week in het team van Gideon Dijks. Abbing maakte nog weinig minuten. “Mijn positie is vooralsnog op de bank”, zegt ze. “Dat kan ik begrijpen, want andere speelsters hebben meer ervaring dan ik. Toch gaat het goed met me. In het begin van het seizoen was het voor mij als jonge meid nog even wennen. Inmiddels beheers ik alle looplijnen. Als ik inval, krijg ik meestal vijf minuten. Het is moeilijk om me dan te bewijzen. Wat kan je doen in vijf minuten? Ik probeer mijn taak altijd zo goed mogelijk te vervullen.” De snelle Admiraal is de laatste paar maanden de linksbuiten van Telstar Vrouwen. Soms lijkt het alleen of de ploeg met twee linksbacks speelt. Oh wee als de rechtsback van de tegenstander het op een lopen heeft gezet. Dan probeert Admiraal met haar kleine voetje die bal nog net te blokken. “Ik ben niet zo snel. Dat lijkt alleen maar zo”, grapt de Heemskerkse. “Die tackles gaan een beetje vanzelf. Ze zijn een soort van noodmiddel. Niet dat ik altijd en overal een tackle in wil zetten, hoor, maar als het nodig is, doe ik het.” Inmiddels vindt de tot vorig seizoen rechtsback het niet vreemd meer als ze mee mag doen met Telstar Vrouwen. Dat was een paar maanden geleden wel anders. “Ik had niet echt verwachtingen”, vertelt ze. “Soms zit ik in een flow en gaat het lekker met me. Als ik in een flow zit, kan ik de rechtsback wel passeren. Nee, niet met een trucje. Ik ben niet echt zo’n ‘trucjesiemand’. Ik maak eerder met mijn lichaam een schijnbeweging. Het is leuk om zo veel te spelen. Trainen is namelijk leuk, maar het gaat om de wedstrijden.” De tieners willen ook de komende maanden laten zien wat ze in huis hebben. Dat wordt vast veel, omdat ze met hun achttien jaar inmiddels volwassen zijn. Admiraal was 30 januari jarig, Abbing vierde een dag later haar verjaardag. Hoewel, volwassen? “Ik voel me niet anders dan toen ik zeventien was”, zegt Admiraal. “De meeste speelsters hier hebben het over huizen en zo. Daar gaan ze echt niet met ons over praten.” “Ach, ik kan goed met alle meiden overweg en vind het mooi om met zulke ervaren speelsters te kunnen spelen”, zegt Abbing. Maar soms is het tòch wel lekker om met haar maatje Admiraal over hele andere dingen te kletsen. Maarten de Jong // Voetbal Centraal