Van Hanegem: "Blijf mopperen op Feyenoord, gelukkig maar"

Willem van Hanegem heeft geen slechte bedoelingen met zijn kritiek over Feyenoord, dat zegt hij in een special van Voetbal International. Zijn gevoel komt puur voort uit liefde voor zijn club. "Men vindt dat ik te veel mopper op Feyenoord en ik betrap me er zelf ook op dat ik extra kritisch ben op de club", aldus Van Hanegem, die als speler en trainer successen vierde in het shirt van Feyenoord. "Dat komt doordat het gewoon míjn club is. Die Duitsers hebben er een gezegde voor, hoe heet dat nou: Wass sich liebt neckt sich, ja. Zo is het wel gewoon. Op je eigen kinderen ben je net zo kritisch als dat je van ze houdt. Omdat je wilt dat ze het goed doen, omdat je hoopt dat ze iets van het leven gaan maken." "Ik heb dat met Feyenoord. Als ik nou niks om die club had gegeven, zou ik me er niet druk om maken. Laat maar waaien. Ik heb dat met heel veel dingen, alleen niet met Feyenoord. Ik hoef er niet meer te werken, scheelt ook. Er zijn er zat die zich laten belemmeren door ambitie, die mensen te vriend willen houden. En die dus nooit de vinger op de zere plek durven te leggen." "Maar als ik naar Feyenoord zit te kijken, wil ik simpelweg het beste", vervolgt Van Hanegem. "Als het niet loopt, dan kan dat. Als ze er niks aan doen, heb ik de pest in. Zo'n Michiel Kramer lijkt mij een aardig joch, alleen vraag ik me hardop af of hij het wel snapt. Waarom loopt hij van de bal weg als hij er naartoe moet? Waarom staat hij steeds met die hand omhoog en is hij nooit aanspeelbaar? Ik snap het gewoon niet. Doe verdomme je best en er is niemand die je een fout nadraagt." "Ik zeg dat allemaal niet om zelf in de krant te komen. Ik wil dat die jongen beter wordt en daarmee Feyenoord. Wie anders vermoedt, begrijpt er geen klote van en is niet bezig met die club, maar enkel en alleen met zichzelf. Ik neem me weleens voor niet meer te zeuren. Rot op, wat zou ik me eigenlijk druk maken. Maar ik blijf toch mopperen op Feyenoord. Gelukkig maar. Ik weet: als ik het niet meer doe, is het gevoel verdwenen", besluit De Kromme.