Kika van Es en Myrthe Moorrees, altijd samen bij PSV Vrouwen

EINDHOVEN. Kika van Es (24) weet Myrthe Moorrees (21) blindelings te vinden. Zowel op het veld bij PSV Vrouwen als daar buiten is het duo twee handen op één buik. Samen treurden ze van het missen van de Olympische Spelen, met elkaar dromen ze van de hoogtepunten die nog gaan komen. Dit seizoen? Waarom niet. TEKST: Maarten de Jong “Vijf jaar”, zeggen Kika van Es en Myrthe Moorrees in gesprek met Voetbal Centraal in koor. Zo lang kennen ze elkaar nu. De rechtsback reed vanuit Boxmeer elke dag langs de controlerende middenveldster uit Venray. Samen spoedden ze zich naar de training van VVV-Venlo. Nadien ging Moorrees naar FC Utrecht Vrouwen en Van Es naar het toenmalige PSV/FC Eindhoven. Het contact bleef. “Dat is alleen maar geïntensiveerd sinds we samen bij PSV Vrouwen voetballen”, merkt Van Es op. “Zelfs als we een dagje vrij hebben, hangen we aan de telefoon”, voegt Moorrees daar aan toe. Hun vriendschapsband maakt dat ze de gebreken van de ander in de wedstrijden op kunnen vangen. Bovendien kennen ze elkaars kwaliteiten. “Als Myrthe in de buurt van de zestien meter is, moedig ik haar aan om een schot te wagen”, legt Van Es uit. “Haar sterke punt is haar kracht. Niet iedere voetbalster heeft zo’n goede controle over haar lichaam als Myrthe.” Moorrees beschouwt haar ploeggenote als moderne back, die sterk aan de bal is en mee op kan komen. “En ze herkent alle situaties. Mede door haar word ik bewuster van het spelletje.” Van Es heeft inmiddels 22 interlands gespeeld. Ze geldt bij PSV Vrouwen als routinier. Moorrees, neo-international, voetbalt sinds 2011 op het hoogste niveau van Nederland. Ook van haar mag meer verwacht worden. “Ik keek de kat uit de boom”, zegt Moorrees. “Meer mijn mond open doen is een leerproces.” Haar ploeggenote heeft er naar eigen zeggen meer moeite mee om stil te zijn dan om te coachen. “Ik ben een sfeermaker en trek mijn mond open. Maar: als meiden bij wijze van spreken huilend op het veld staan, komen we ook niet verder. Je kunt niet tegen iedereen hetzelfde zeggen.” Een iets drukkere speelster dus en een rustigere, zo op het oog. “Mensen snappen dan ook niet waarom wij zo intensief met elkaar om gaan”, grijnst Van Es. “Samen hebben we altijd lol en doen we graag gek. Het doel om de auto van de teammanager plaatsen, rondjes om de rotonde rijden en uit het raam van de auto hangen… als er iets te beleven valt, zijn wij er bij. Ik krijg altijd de schuld, maar Myrthe is in mijn bijzijn net zo druk.” “Thuis snappen ze dat ook niet”, zegt Moorrees quasi onschuldig. Wel staat in alles wat ze doen topsport voorop. Ze werken hard. Mede daarom mochten ze zich begin maart melden bij Oranje. Van Es en Moorrees waren in hun hum. Vrijdag spelen ze weer in de competitie. “Met mijn been gaat het goed. Ik voel me mentaal al sterker”, klinkt Van Es enthousiast. “Ik heb hulp gehad om terug te komen. De nieuwe Kika wordt steeds beter. Ik ben fitter en krijg weer meer spiermassa.” Moorrees prees zich gelukkig met haar oproep voor Oranje. “Dat had ik niet aan zien komen. Het Olympisch Kwalificatie Toernooi was mooi, het missen van Rio minder.” De dingen die ze nog samen gaan doen, liegen er ook niet om. Ze zijn met PSV Vrouwen in de race om de titel en de beker. “De selecties van Ajax en FC Twente zijn niet breed”, stelt Van Es. “Wij krijgen juist steeds meer geblesseerde meiden terug. We zijn na de winterstop nog ongeslagen en hebben veel vertrouwen. We willen tot het einde mee doen om de prijzen.” Moorrees denkt er net zo over als haar maatje. En daarna? Waarschijnlijk samen op vakantie. Want of het nou bij PSV Vrouwen is, in de auto op de rotonde of ergens anders, Van Es en Moorrees weten elkaar toch wel te vinden. Foto: Remko Kool