''Waarom is De Boer milder voor Bazoer dan voor El Ghazi?''

Hugo Borst probeert in het Algemeen Dagblad een discussie op gang te brengen. Hij neemt de relatie tussen Frank de Boer en Anwar El Ghazi als voorbeeld: ''Je hoort het nooit hardop. Dat die en die trainer het niet zo heeft op dat soort gasten. Met dat soort gasten worden Marokkaanse Nederlanders bedoeld. Meestal begenadigde voetballers - individualisten maar matige teamspelers.'' ''Het gaat even niet om Frank de Boer. Dit leeft breed'', benadrukt de Rotterdamse stukjesschrijver. ''Marco van Basten noemde Ziyech en Oussama Tannane onlangs 'domme jongens.' Ik heb het menig trainer off the record horen zeggen: 'Niet te veel van die gasten in je ploeg.''' ''Dit stukje is niet polariserend maar signalerend bedoeld. Ik vraag me af hoe je de houding van sommige trainers ten opzichte van Marokkaanse Nederlanders moet noemen, moet duiden? Frank de Boer is geen racist, daar steek ik - we kennen elkaar 28 jaar - mijn handen voor in het vuur. Maar ik vraag me af waarom hij milder is voor bijvoorbeeld de mondige Bazoer dan voor de mondige El Ghazi?'' Borst vervolgt: ''Vaak, vind ik, wordt benadrukt wat Marokkaanse Nederlanders niet kunnen en dat dat komt door hun afkomst. Overigens zag ik gisteren Iliass Bel Hassani van Heracles op Fox. Goedlachs, zelfkritisch, goudeerlijk. Toen hij vorig seizoen samen met Tannane zes dagen niet op de club mocht komen wegens wangedrag viel het muntje: Iliass vond dat hij offers moest brengen om te slagen. Sindsdien speelt hij geweldig. Durven we over deze gevoelige materie te praten? Ik denk dat dat nodig is.''