Kunstgrasdiscussie laait opnieuw op: "Iedere keer hetzelfde"

Het is een wederkerend punt van aandacht binnen het Nederlandse voetbal: kunstgras. In het licht van de zesde zware blessure binnen twee jaar hield PEC Zwolle de keuze voor kunstgras andermaal tegen de lamp. Conclusie: de voordelen wegen zwaarder dan de nadelen. De discussie over kunstgras laaide opnieuw op toen PEC Zwolle-middenvelder Rick Dekker vorige week tijdens een training op de artificiële grasmat van zijn club zijn kruisband afscheurde. Prognose: einde seizoen voor Dekker. Volgens voorzitter Adriaan Visser is het kunstgras een bepalende factor voor het karakter van PEC. “We doen álles op ons kunstgras, wat ons een compacte club maakt, onze kracht”, vertelt hij in De Telegraaf. “De jeugd traint in het stadion, we lunchen allemaal in het stadion, ga zo maar door. Als we afstappen van kunstgras, trekken we de hele club uit elkaar.” Eerder evaluaties van de verhoudingen tussen kunstgras en zware blessures brachten bovendien geen causaal verband boven tafel, stelt Visser. “De uitkomst is iedere keer, ook na het meest recente incident, hetzelfde. Namelijk dat het spelen op kwalitatief goed kunstgras, op basis van de huidige wetenschap en informatie ten opzichte van natuurgras, geen verhoogd risico op dergelijke blessures oplevert.”