"Hennie negeerde me vanwege Ajax, maar omhelsde me wel"

UTRECHT - Wie FC Utrecht Vrouwen zei, zei ook een beetje Hennie van Laaren. Dag in, dag uit was de materiaalman vanaf de oprichting betrokken bij het vrouwenelftal. Hij ging door tot en met de allerlaatste dag, dat het faillissement onherroepelijk was. Zaterdag is hij 75 jaar geworden en dat zijn de speelsters niet vergeten. “Ik had altijd goed contact met Hennie”, zegt Anouk Hoogendijk in gesprek met Voetbal Centraal. “Een bijzondere band, ook. Hij kon flink op me mopperen als ik mijn spullen weer eens had laten slingeren. Ik ben nogal slordig, namelijk. En Hennie kán mopperen, hoor! Ik weet nog goed dat we een thuiswedstrijd speelden op Sportcomplex Zoudenbalch. We trainden toen aan de overkant van de weg, bij Klein Galgenwaard. Daar laadden we ook altijd onze spullen in, voor we overstaken. Ik was al bij Zoudenbalch, maar merkte dat ik mijn voetbalschoenen was vergeten mee te nemen. Snel Hennie bellen, dus: ik ben mijn schoenen vergeten! Nou, toen had je hem moeten horen. ‘Jammer dan, je speelt maar zonder. Ik pak ze niet voor je.’ En stil werd het aan de andere kant van de lijn. Had hij opgehangen en zat hij in zijn busje te mopperen. Dat was niet gespeeld. Stond ik daar met mijn telefoon in mijn hand, niet wetende wat ik moest doen. Drie keer raden wie iets later dan toch met mijn schoenen aan kwam zetten. Precies. Hennie.” Hennie had een hart van goud, wisten de speelsters. “Hij heeft zich van het begin tot het bittere eind ingezet voor FC Utrecht Vrouwen”, weet Hélène Heemskerk. “Zonder Hennie geen FC Utrecht Vrouwen. Hij begon om 7.00 uur 's ochtends en sloot om 20.00 uur 's avonds de boel weer af. Met z'n heerlijke plôate accent had hij het graag over FC Utreg, z'n zônen en natuurlijk 'zijn meiden'. Want hij deed echt alles voor zijn meiden. Van de bergen trainingskleding wassen tot het bedrukken van nieuwe shirts.  Ruim drie jaar na het faillissement blijft Hennie zijn meiden opzoeken, samen met assistent-trainster Lori Murphy. Dan komt hij kijken bij ADO, PSV en Ajax, wat wij als speelsters erg waarderen! Ook krijgen we elk jaar een kerstkaart en op onze verjaardag een belletje. Het is dus des te mooier dat wij zaterdag zijn 75ste verjaardag met hem mogen vieren!" ”Hennie is een topper, een voetbalman in hart en ziel”, zegt Joniek Bonnes. “Wat een mooie leeftijd, 75 jaar. Van harte. Ik wens je een hele fijne verjaardag toe en nog heel veel gezonde jaren!” “Lieve Hennie, van harte gefeliciteerd met je 75ste verjaardag en dat er nog vele mogen volgen”, voegt Angela Christ daar met een “dikke knuffel” aan toe. “Ik wens je een hele fijne dag toe. Ga er vooral van genieten!” ”De liefde voor FC Utrecht zit heel diep”, besluit Hoogendijk nog. “Hennie is van jongs af aan al fan van die club. Hij heeft daar ook enorm lang gewerkt. Hoe erg hij van de club houdt, werd me wel duidelijk toen ik samen met Babiche Roof en Mandy Versteegt van FC Utrecht Vrouwen naar Ajax Vrouwen ging. Vlak nadat dat bekend was geworden, ging ik een wedstrijd kijken bij Odysseus in Utrecht. Hennie was daar toevallig ook. Ik parkeerde mijn auto en zag Hennie lopen. Ik blij natuurlijk. Ik riep hem: "Hennie!!" Hij keek om en liep door. Ik riep nog drie keer zijn naam, maar hij bleef gewoon van me weglopen. Opeens viel het kwartje: hij was niet blij dat ik naar Ajax ging. Hij heeft me ongeveer twee weken niet aangekeken. Toen hadden we de seizoensafsluiting. Ik hield een kleine speech omdat ik wegging en zei in mijn speech ook dat ik hoopte dat mensen het me uiteindelijk konden vergeven dat ik voor Ajax had gekozen. Toen ik iedereen gedag zei, dacht ik dat Hennie me weer zou negeren. Maar hij omhelsde me en zei: ‘ik ga jullie gewoon zo ontzettend missen! Ik heb er niet van kunnen slapen!’” Foto boven: Remko Kool, Foto onder: FC Utrecht.nl