Hoe the great memories de pijn bij Joey Didulica verlichten

Zijn naam doet bij voetbalkenners vast een belletje rinkelen. Joey Didulica (39) speelde twintig duels voor Ajax en veertig voor AZ. Dat hadden er veel meer kunnen zijn voor de oud-keeper uit Australië. Hoofd- en nekblessures zaten hem dwars. Nu nog. Inmiddels is Didulica 6,5 jaar gestopt en weer Down Under. Een verhaal over zijn constante pijn, positief denken en Zlatan Ibrahimovic. Op 16 september 2010 speelde Didulica zijn laatste profwedstrijd: AZ - Sheriff Tiraspol, in de Europa League. Gertjan Verbeek zat nog op de bank bij AZ. En voor Didulica stonden spelers als Kew Jaliens, Hectór Moreno, Maarten Martens en Stijn Schaars. AZ won, maar geen clean sheet voor Didulica. Moreno maakte een eigen goal: 2-1. Een maand later stopte de doelman en verdween zo uit beeld. DOWN UNDER Nog elke dag voelt hij het. Iedere ochtend, wanneer hij wakker wordt, herinnert de pijn Didulica aan de momenten die zijn leven voorgoed hebben veranderd: het schot van goede vriend Jason Culina op z'n kin in 2006 en de schop tegen zijn hoofd van Luis Suarez in 2009. Twee momenten die Didulica voor altijd bijblijven door een kloppende pijn en het littekenweefsel in zijn geteisterde hersenen. Nu is hij al zes jaar terug in Australië. En hij is gelukkig, zegt Didulica tegen ELF Voetbal. "Ik ben nog altijd getrouwd met Kate, met wie ik al samen ben sinds mijn tijd bij Ajax, vanaf 2002. We hebben drie geweldige kinderen: Angelina (10), Luka (9) en Nikolas (7). We wonen in Geelong, waar ik zelf ook ben opgegroeid. De jongens zijn gek op voetbal. Mijn dochter houdt meer van dansen en turnen. School staat op nummer één, maar ik merk aan de jongens dat ze net als ik graag profvoetballer willen worden. Ze hebben een echte winnaarsmentaliteit. Ik vind het heel leuk om hen te helpen. Kate en ik vinden het niet erg om ouders, taxichauffeurs, coaches, scheidsrechters of koks in één te zijn. Het is soms druk en hectisch met een groot gezin, maar als de kinderen stralen, stralen wij ook." Didulica werkt bij Melbourne City FC. Daar is hij head of the goalkeeper departement. Hij begeleidt de keepers binnen de Australische club, onderdeel van The City Football Group waartoe ook Manchester City behoort. Bij die club kwam hij John van 't Schip, tot een paar maanden geleden trainer van Melbourne City FC, tegen. "John is een fantastische trainer en een bijzonder aardige man. Na de komst van John heeft de club een boost gekregen. Het is een kwestie van tijd totdat John bij een grote club in Nederland aan de slag gaat. We hebben in Melbourne heel fijn samengewerkt." Je bent nu zo'n 6,5 jaar gestopt als profvoetballer. Mis je het nog om wekelijks op het veld te staan? "In het begin was het wel moeilijk. Nu ben ik juist blij dat ik niet meer als een prof hoef te leven. Ik kan eten wat ik wil en ik voel niet meer de druk om een sixpack te onderhouden, haha. En in mijn functie bij Melbourne City FC sta ik vaak op het veld met de keepers. Daar haal ik nu mijn plezier uit. Heerlijk om gras te blijven ruiken." SCHOPPEN Het was een moeilijke beslissing, maar in oktober 2011 hakte Didulica de knoop door. Hij stopte per direct als profvoetballer. Hij wilde niet het risico lopen weer een klap tegen zijn hoofd te krijgen. Zoals bij AZ - PSV in 2006 en Ajax - AZ in 2009. Eerst ging Didulica knock-out nadat toenmalig PSV'er Culina de bal hard op zijn kin schoot. "Uitgerekend Jason, mijn beste voetbalvriend, raakte mij met zijn keiharde schot op mijn kin, waardoor mijn hersenen heen en weer schudden. Ik ben toen een uur buiten bewustzijn geweest. Toen het licht bij mij weer aan ging, voelde ik mij ontzettend moe. Ik had veel druk op mijn hoofd, vooral rond het slapen en was momenten kwijt. Ik dacht dat ik gek werd." Didulica hield whiplash-klachten over aan het schot en was anderhalf jaar uit de roulatie. Een periode van angst en onzekerheid, noemt hij het. Psychologen, neuropsychologen, ergo- en fysiotherapeuten en andere specialisten stonden Didulica bij tijdens zijn revalidatie. De Australiër met Kroatische roots keerde terug in een reserverol achter Sergio Romero. In maart 2009 maakte Didulica zijn rentree, in het kampioensjaar van AZ en Louis van Gaal. Hij kreeg zeven competitieduels op rij een basisplaats, maar in die zevende wedstrijd ging het weer mis: tegen zijn oud-werkgever Ajax. Op 26 april 2009 lag hij minutenlang roerloos op het veld. Didulica stopte een strafschop van Luis Suarez, maar de toenmalig Ajax-spits liep door en raakte met zijn scheenbeen het hoofd van Didulica. Per brancard verdween hij van het veld, onder applaus van de toeschouwers in de ArenA. "Ik kan me nog herinneren dat ik mijn nek hoorde knakken en dacht: Nee! Daar gaan we weer. Ik wist direct dat het foute boel was. Het was een ongelukkige actie van Suarez. Hij had alleen niet zo fel moeten doorlopen. Maar ik heb geen hard feelings richting hem. Ik heb juist bewondering voor hem, hoe hij is uitgegroeid tot een fantastische spits. Mijn kinderen zijn ook fan