De bijzondere periode van Mathieu in dienst van FC Barcelona

Soms zijn er van die voetballers die bij een club terechtkomen, waarbij je je hardop afvraagt hoe dat toch mogelijk is. Jeroen Verhoeven bij Ajax. Jhon van Beukering bij Feyenoord. Steve Olfers bij PSV. Zo had ook FC Barcelona haar eigen dissonant: Jérémy Mathieu. Na drie jaar komt er een einde aan het bijzondere tijdperk en laat hij wel degelijk een gat achter in Camp Nou De inmiddels 33-jarige verdediger stapte in 2014 van Valencia over naar Catalonië. De Fransman had weliswaar een goed seizoen achter de rug in het oosten van Spanje, maar de twintig miljoen die Barça betaalde voor Mathieu, werd gezien als een rekening van een vijfsterrenrestaurant, gepresenteerd in een tweederangs snackbar. Toch moest ook de verdediger zelf zijn portemonnee trekken om überhaupt te mogen verkassen: drie miljoen lapte hij uit eigen zak om het verschil tussen vraag (twintig miljoen) en aanbod (zeventien miljoen) aan te vullen. "Spelen voor Barcelona is een droom en Valencia wilde niet minder hebben", vertelde hij daarover. "Of ik twintig miljoen waard ben? Dat weet ik niet." De meeste Barça-fans wisten het wel. Nee, twintig miljoen was hij, ook gezien zijn leeftijd, zéker niet waard. Ondanks een prima eerste seizoen, waarin Barça de treble wint, blijft er twijfel heersen over de Fransman. Omdat hij ook als linksback uit de voeten kan, maakt hij uiteindelijk wel de nodige speelminuten. Zelfs in de Champions League-finale: Mathieu mag in blessuretijd tegen Juventus invallen. Drie miljoen: je betaalt wat, maar dan krijg je ook wat. Toch loopt het aantal speelminuten per seizoen terug. Roken
Uit de picture raakt hij overigens niet. Want waar de meeste voetballers die roken dat graag stilhouden en in de luwte doen, is Mathieu open en eerlijk over zijn tabaksverslaving. "Ik rook niet vaak, maar wel wanneer ik wil", vertelt hij openlijk als speler van Barcelona. Tsja, het blijft toch een geboren Bourgondiër. Naast het roken is er nog iets waar ze vaak over praten als Mathieu in de buurt van het doel is. Van het eigen doel dan wel te verstaan. In zijn drie seizoen maakte de verdediger liefst driemaal (!) een eigen doelpunt. Scoren in het goede doel deed hij gelukkig ook. In totaal één keer vaker dan in zijn eigen doel: viermaal. Toch een prettige gedachte. En zo bijzonder als het avontuur van Mathieu begon in Catalonië, zo bijzonder gaat het ook eindigen. De achterhoedespeler, die nog een contract tot 2018 heeft, mag namelijk transfervrij vertrekken. Gratis. Na drie seizoenen is zijn marktwaarde van twintig miljoen gedaald tot nul. Want in plaats van hem te verkopen of te verhuren, gaat Mathieu een stage lopen bij Sporting Lissabon. En niet gewoon in de voorbereiding op het seizoen. Nee, in zijn eigen vakantie gaat de man, die dit seizoen in de kwartfinale tegen Juventus nog 45 minuten volmaakte, stage lopen. Niet alleen voetballers van Fortuna Sittard of FC Emmen lopen stage. Nee, ook van FC Barcelona. Zo komt er een passend einde aan de periode van de 33-jarige verdediger in het blauwpaars. Het waren 91 geweldige wedstrijden. 4 prachtige doelpunten. Drie minder mooie treffers in het eigen doel. Ongetwijfeld was het voor Mathieu zijn drie miljoen euro meer dan waard. Tot voor zijn periode bij Barça had Mathieu slechts één hoofdprijs in de kast staan (Franse beker, 2003/2004). Inmiddels heeft hij tien hoofdprijzen omhoog gehouden. In Camp Nou zullen ze Mathieu niet snel vergeten. De ergernis als hij de bal weer eens knullig inleverde in de opbouw. Maar ook het respect, applaus en op een goede manier gelach als hij nét op het laatste moment met veel geploeter de bal voor de aanvaller nog kon wegtikken. Het zorgde voor een Gijs Gans-gevoel: Mathieu deed keihard z'n best, maar uiteindelijk mislukte het bijna altijd. Wat dat betreft laat hij zeker een gat achter bij Barcelona.