ELF jaar geleden: AC Milan begint aan laatste kunststukje

Een van de voornaamste verhalen van de zomer tot dusver is de nakende terugkeer van AC Milan als grootmacht. De roodzwarten hengelen de ene na de andere grote vis binnen en wisten bovendien hun topdoelman Gianluigi Donnarumma, zij het met een uiterste krachtsinspanning, langer te binden. Namen als Hakan Calhanoglu en Leonardo Bonucci werden al voorgesteld in San Siro, terwijl het gonst van de geruchten rondom nieuwe namen. Zo zou bijvoorbeeld Alvaro Morata onderweg terug naar Italië zijn. Overal in Europa zoeken mannen van rond de dertig verwoed naar het roodzwarte shirt dat ze tien jaar geleden nog zo trots durfden te dragen, maar sindsdien in de kast ligt te verstoffen. Hoe verliep het laatste kunststukje van AC Milan in het seizoen 2006-07? De achtergrond van het omkoopschandaal is bekend. De Rossoneri zouden degraderen, maar dat ging niet door. Ze zouden ook de Champions League niet in mogen, maar in Italië wordt de soep zelden zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Dat directeur Adriano Galliani een hoge positie binnen de Italiaanse voetbalbond bekleedde kan ook in de categorie 'fijn toeval' komen. De schade bleef derhalve, het vertrek van talisman Andriy Shevchenko daargelaten, redelijk binnen de perken. Zo begon Milan met enkel een paar puntjes aftrek aan de Serie A, waarin het sterrenensemble op een verder anonieme vierde plaats eindigde. Het was in Europa dat de ploeg, nog altijd met het fenomenale middenveldkwartet Gennaro Gattuso - Andrea Pirlo - Clarence Seedorf - Kaká, van zich liet spreken. In een gemakkelijke groep wist de ploeg van Carlo Ancelotti zich al snel voor de laatste zestien te kwalificeren, waarna het op zijn Italiaans, dus met een hoop gedoe, Celtic wist uit te schakelen. Kaka verlicht Old Trafford Tegen Bayern München leek het in de kwartfinale mis te gaan toen Daniel Van Buyten in blessuretijd voor een tweede keer toesloeg om er 2-2 van te maken in San Siro. Toch kwam het nog goed in de return in Duitsland. Al voor rust scoorden Seedorf en de onvermijdelijke Filippo Inzaghi om een halve finale om van te smullen op te zetten. De uitwedstrijd bij Manchester United was een fenomenale pot voetbal, die bekend geworden is om hoe majestueus Kaká optrad in Engeland. United won op de valreep met 3-2, maar had in Italië geen moment een verhaal. Het werd 3-0 voor AC Milan, dat zo de finale bereikte. In die finale trof het weer op Engelsen, maar nu met een behoorlijke verhaallijn erachter. Liverpool was twee jaar geleden de vorm van het nadir in de carrières van de meeste spelers in dit Milan. The Reds werden een helft lang helemaal stukgespeeld, maar profiteerde na rust genadeloos van gemakzucht bij de Italianen om zo de beker te winnen. In deze eindstrijd waren de krachten veel gelijker - misschien was Liverpool zelfs iets beter - maar twee typische Inzaghi-goals bleken voldoende voor revanche. Daarna werd het stil. De grootmacht, nu zevenvoudig kampioen van Europa, verloor in de Champions League vaak van de eerste de beste ploeg die wat tegenwicht bood. Als het al in de koningsklasse actief was - eind 2008 moest de ploeg in UEFA Cup-verband aantreden bij sc Heerenveen en zelfs Portsmouth. Vooruit, de ploeg werd in 2011 nog een keer kampioen omdat Juventus nog niet helemaal bekomen was van hun straf, maar dat was geen prestatie die beelden meebracht die nu nog op ons aller netvlies gebrand staan. Uiteindelijk verdween Milan zelfs in de middenmoot van Italië en zelfs helemaal van het Europese toneel. Waar Silvio Berlusconi na zijn overname de club transformeerde tot een pionier in het Europese voetbal, moest de vastgoedmagnaat annex mediatycoon annex politicus annex rokkenjager nu lijdzaam toezien hoe zijn regime over de datum was geraakt. In nieuwe, rijke handen groeit Milan nu langzamerhand weer uit tot een grootmacht in Europa.