Wat als.. het bij een goed seizoen blijft?

Swansea City is intussen al jaren een vertrouwde naam in de Premier League, maar nooit speelde de club uit Wales leuker voetbal dan in het seizoen 2012-13. Onder Michael Laudrup viel de ploeg op met aanvallend voetbal, hetgeen voldoende bleek voor de League Cup. De ster in de groep maakte maandag bekend de stoppen met voetballen. Zijn naam? Michu. Vanuit het niets werd de aanvaller ineens naar de Premier League gehaald, terwijl hij eerder voor Rayo Vallecano uit was gekomen. Swansea had trainer Brendan Rodgers aan Liverpool verloren en werd door vele analisten getipt om weer te degraderen. Dat liep een tikje anders. Michu kwam tot achttien doelpunten in de competitie, waarvan de winnende goal bij Arsenal vermoedelijk de meest bekende is. Transfers naar de meest grote clubs leken in de maak, maar dat kwam er allemaal niet van. In het volgende seizoen bakte hij er weinig van. Een verhuurperiode aan Napoli hielp ook niet om hem 'de oude' te laten worden, waarna bleek dat die gedachte sowieso tevergeefs zou zijn. Ook de lagere Spaanse afdelingen vormden geen springplak terug naar het hoogste niveau, waarna hij besloot ermee te stoppen. Het bleef gewoon bij een wonderseizoen. Maar is dat erg? Er zijn er wel meer zoals hij. Daniel Guïza Topscorers van de Spaanse competitie heten meestal Ronaldo of Messi en als ze anders heten verdienen ze in de regel een transfer waarmee ze ploeggenoten van bovengenoemd duo worden. Tenzij je naam Daniel Guïza luidt. Een gemiddelde spits, een beetje de Mike Havenaar van Spanje, totdat hij op een kwade dag naar RCD Mallorca vertrok en met 29 goals in 2008 topschutter van La Liga werd. Hij mocht mee met het winnende EK-team van Spanje en vertrok naar… Fenerbahce. In Turkije ging hij weer verder met een middelmatige spits zijn. Toen hij terug in Spanje was, bij oude club Getafe, schoot hij zelfs niks meer raak. Marco Negri Als clubs in de eerste 10 wedstrijden 23 doelpunten maken, zijn de meeste trainers allang blij. Marco Negri leverde die productie in dienst van Rangers gewoon in zijn eentje. Door blessures maakte hij er in het restant van het seizoen nog maar negen bij, waarmee hij toch topscorer van Schotland werd. Het zouden zijn laatste treffers op Ibrox zijn, maar ook in Italië kon hij nooit ook maar in de buurt komen van zijn droomvlucht in de herfst van 1997. Alfonso Alves Vooruit, Alves was ook in zijn tweede seizoen lekker op schot - vooral in de wedstrijd waarin hij Heracles Almelo met zeven doelpunten(nog altijd en vermoedelijk ook voor altijd een record) terroriseerde. Toch is vooral zijn eerste seizoen bij sc Heerenveen legendarisch. Na anderhalf jaar in Friese dienst vertrok hij voor heel veel geld naar Middlesbrough, dat de voorkeur kreeg boven AZ. In Noordoost-Engeland zijn ze er nog steeds niet achter of het Alves zelf was, of zijn dubbelganger. Tot scoren kwam hij nauwelijks en na anderhalf jaar degradeerde Boro. Grafite Vooruit, niet een zuivere one season wonder. De Braziliaan was in de Bundesliga voor en na zijn superseizoen ook een gerespecteerde kracht, maar VfL Wolfsburg werd toch maar één keer kampioen. Verder kwam de ploeg van Volkswagen er ook nooit in de buurt, maar het seizoen dat Grafite zijn krachten met die van Edin Dzeko met de schaal tot gevolg zal nooit meer vergeten worden. 2009, het annus mirabilis van Wolfsburg!