Hoe het bestuur Galatasaray naar de afgrond helpt

Met het schaamrood op de kaken speelde Galatasaray donderdag moeizaam gelijk tegen het Zweedse Östersunds. Na de 2-0 nederlaag in Zweden een week eerder betekende het eliminatie voor de Turken. Wie denkt dat de nederlaag een incident is, komt er bekrompen uit. Bij de Turkse topclub gaat momenteel alles mis. Een tikkeltje theatraal was het wel, maar geef de fan van Galatasaray eens ongelijk. Na de uitschakeling tegen de Zweedse debutant in Europa hield een supporter met een hand zijn seizoenkaart in de lucht. Met de andere hand stak hij hem in brand. De maat voor de fan was vol. Na jaren van vernederingen in de competitie, afgangen in Europa en wanbeleid was zijn boodschap aan het bestuur duidelijk: rot op. Dat de grote jongens binnen de club rare beslissingen maken, werd deze zomer goed duidelijk. Toen trainer Igor Tudor aangaf geen plaats te hebben voor Wesley Sneijder in zijn basisopstelling, was de club ten einde raad. De Turkse club probeerde hem te lozen, maar wilde per se de gelimiteerde transfersom hebben die in zijn contract stond. Met geen enkele geïnteresseerde club konden de Turken een deal sluiten, waardoor het bestuur zich verplicht voelde een radicale beslissing te nemen. Waar Sneijder graag wilde blijven om te knokken voor een plaats in het elftal, koos de clubleiding ervoor zijn contract te ontbinden. Ineens was publiekslieveling Sneijder, die door Oranje-bondscoach Dick Advocaat recent nog de beste speler van de Turkse competitie werd genoemd, een vrij man. Hoeveel Galatasaray voor zijn voormalige sterspeler ontving? Een zekere nul euro. Voor veel Galatasaray-fans is de kwestie rondom Sneijder symbolisch voor hoe de club gerund wordt. De problemen gaan echter dieper. In de laatste vier jaar stonden liefst negen trainers aan het roer en ook de huidige, de in februari aangestelde Igor Tudor, staat na de uitschakeling onder grote druk. Op de ene of andere manier slaagt de club er niet in de juiste man op de juiste plaats te krijgen. Daarnaast koopt het spelers alsof het warme broodjes zijn. Sinds 2015 haalde de club al 21 spelers naar Istanboel. Lang niet iedereen had een duidelijke toegevoegde waarde in het eerste elftal. De onrust vertaalt zich als een boemerang naar het veld. De afgelopen seizoenen werd de club zesde en vierde in de Turkse Süper Lig en in Europa presteert de club al jaren dramatisch. In de winter van 2014 boekte de club nog een glorieuze 1-0 overwinning op Juventus, waardoor hij de knock-outfase van de Champions League haalde. Het is op dit moment de op-een-na laatste overwinning van de ploeg in Europa. In de achttien Europese wedstrijden die volgden zou Galatasaray enkel in het najaar 2016 een potje tegen Benfica winnen. Een dramatische reeks voor de ooit zo trotse club. De fans zijn er klaar mee en wijzen naar het bestuur. Waar het Türk Telekom Stadyumu vier jaar geleden nog een heksenketel voor bezoekende clubs vormde, kreeg het vorig seizoen voor de gemiddelde competitiewedstrijd niet eens de helft vol. Na de wedstrijd van donderdag stromen de steunbetuigingen binnen voor de man met de brandende seizoenkaart. Hij is geen nepfan of een successupporter, hij is iemand die op de juiste manier zijn zorgen uit. Helaas voor hem lijkt er weinig te gaan veranderen in Istanboel. Afgaande op de laatste jaren zal Galatasaray nu wat paniekaankopen doen, begint de club dramatisch aan de competitie en schreeuwen de fans nog harder om het vertrek van Tudor. Maar zelfs als de Kroaat ontslagen wordt, hoeven zij geen frisse wind te verwachten. Het riedeltje zal zich naar alle waarschijnlijkheid gewoon herhalen.