EXCLUSIEF - Interview met Kirsten Bakker

HENGELO – Het mooiste doelpunt van FC Twente Vrouwen in de eerste seizoenshelft in de Eredivisie Vrouwen? 'Die 2-0 van Lorca Van De Putte, tegen FC Utrecht', meent Kirsten Bakker (19) zonder lang te aarzelen. "Die steekbal van Marthe Munsterman was echt perfect. Gaaf toch, als een verdediger scoort?" TEKST: Maarten de Jong Eens even kijken: windkracht 2, de afstand tot de paal is 17,5 meter, een goede aanloop, wat effect meegeven misschien… nou, dan zou het toch moeten kunnen! Ach welnee, ze zal dat ding ook gewoon een knal geven en hopen dat-ie goed valt. Op het raak koppende hoofd van Anouk Dekker bij voorkeur, die wel vaker raad weet met dat soort corners. Maar oh wonder, daar gaat de bal er in een keer in! Of gaf keepster Angela Christ toch het laatste zetje? "Nou, ik stond op de achterlijn en kon het dus goed zien: het was mijn goal", zegt Kirsten in gesprek met Voetbal Centraal. "Ik had nog nooit gescoord in een competitiewedstrijd, dus dacht: als ik het doe, dan ook maar gewoon zo." Lacht: "Nee joh, geintje, dat was echt een lucky. Maar hij zat er wel lekker in, ja." De verdedigster moest na de wedstrijd tegen FC Utrecht (2-0 winst) voor de camera's nog eens even haarfijn uitleggen hoe ze die bal nou precies getrapt had. En haar vrienden en vriendinnen in haar woonplaats 't Harde snapten er niets van. 'Kirsten die scoort? Dat moet een grapje zijn', zeiden ze. "Het was zeker niet het mooiste doelpunt van het seizoen, maar hij blijft me natuurlijk nog wel lang bij", vervolgt de centrale verdedigster. Met die vrienden en vriendinnen uit 't Harde voetbalde Kirsten vroeger urenlang buiten op een grasveldje. Ze woonde op een boerderij en kon daar lekker voetballen. "Achter ons huis was een weiland en dat hadden we omgetoverd tot voetbalveld. Dat was wel leuk hoor. Ik vind het sowieso belangrijk om dingen te doen met mijn familie en vrienden. Ik ben echt een familiemens. Wat dat betreft past FC Twente ook goed bij mij, dat is echt een hele warme club." Nummer vier Bij dat FC Twente speelt Kirsten nu alweer drie jaar in het eerste elftal. Vroeger kwam ze uit voor SV ’t Harde. Als nummer vier probeert de negentienjarige voetbalster er voor te zorgen dat de aanvalsters van de tegenstander niet tot scoren kunnen komen. En oh wee als een spits te dicht in de buurt van de voormalige speelster van Oranje Onder 19 komt. Dan gaat ze neer! "Nou, dat valt wel mee. Zo spijkerhard ben ik nou ook weer niet hoor", grijnst Kirsten. "Ik ben meer een opbouwende verdediger, maar zou best willen leren om wat harder te worden." Aan wie neemt de voetbalster dan een voorbeeld? "Ik vind Douglas echt spijkerhard", zegt Kirsten bewonderend. "En verder is Puyol natuurlijk een voorbeeld. Hé, die heeft ook krullen hè! En Piqué vind ik ook erg goed." Puyol en Piqué; twee verdedigers met een grote staat van dienst, die al veel grote Europese wedstrijden hebben gespeeld. Kirsten heeft zestien wedstrijden afgewerkt voor Oranje Onder 19, maar dat hadden er ook meer kunnen zijn. Tijdens de eerste voorronde van het EK 2011 Onder 19, die in september plaatsvond in Noorwegen, moest de centrale verdedigster geblesseerd terug naar Nederland. "Ik had de dag voordat we naar Noorwegen gingen in een oefenwedstrijd een knie tegen mijn bovenbeen gekregen. Daar heb ik vervolgens de hele week last van gehad", vertelt Kirsten. "Ik kon gewoon niet spelen, maar wilde toch mee. Tja, toen zei de dokter dat het slimmer was als ik niet zou blijven en dus zou de technische staf een vervangster voor mij oproepen." En daar ging Kirsten dan. Op naar het vliegveld en alleen naar huis. "Dat was echt wel spannend, want ik had nog nooit eerder alleen gevlogen. Gelukkig kwam mijn moeder me toen ophalen. Het is natuurlijk wel fijn als moeders je dan op Schiphol opvangt hè", zegt Kirsten. De jonge speelster vindt het altijd fijn om thuis te zijn. Ze heeft een kamer in Hengelo, gaat naar school in Zwolle, maar keert elk weekend terug naar ’t Harde. Niet alleen om eens even knus op de bank haar doordeweekse avonturen te vertellen, maar ook om haar broer in actie te zien op het voetbalveld. Stefan Bakker speelt in het eerste elftal van DSV’61 uit Doornspijk. En welk nummer achterop zijn shirt pronkt? Inderdaad: vier! "Maar hij is meer een verdedigende middenvelder", zegt Kirsten. "Oh ja, hij kan wel achterin spelen hoor, maar de trainer zet hem meestal op het middenveld." Trainster Kirsten Als Kirsten dan haar tweewekelijkse wedstrijd mee heeft gepikt – het team moet natuurlijk ook geregeld uit spelen - , rijdt ze terug naar Hengelo om daar op maandag weer twee keer te trainen. Maar sinds dit seizoen kachelt de verdedigster niet alleen naar het trainingscomplex aan de Kuipersdijk om zich eens even lekker in te spannen tijdens de oefensessies, maar staat ze ook zelf in trainingspak voor een groep meiden. Kirsten doet de cursus Trainer/Coach III en dat vindt ze helemaal geweldig. "Training geven is wel m