Sheotahul: "Heerlijk om weer terug te zijn in Amsterdam"

EXCLUSIEF - VELSEN-ZUID – Nog één wedstrijd en dan zit het seizoen er op voor SC Telstar. Vijftiende. Geen periodetitel, geen linkerrijtje, helemaal niets. Een verloren jaar? Niet voor Gerson Sheotahul (25). De huurling van Willem II deed bijna elk duel mee en kreeg waar hij aan toe was: speelminuten. Over een langer verblijf in Velsen-Zuid valt met hem best te praten. TEKST: Maarten de Jong Voor hem was het een grote stap op weg naar volwassenheid. Zijn veilige Amsterdam moest hij achterlaten, Tilburg werd zijn nieuwe, tijdelijke hometown. De club raadde het hem af thuis te blijven wonen en iedere dag op en neer te rijden vanuit Noord-Holland, dus betrok de flankspeler een appartementje in Noord-Brabant. “Dat was heel raar, want ik wist niet beter of thuis was Amsterdam”, zegt Sheotahul in gesprek met Voetbal Centraal. “Zes dagen per week woonde ik in Tilburg en moest ik alles zelf doen: kleren wassen, eten maken en boodschappen doen, enzo. Soms stuurde ik mijn vader een sms. Dit en dit is er aan de hand, wat moet ik doen, wilde ik dan weten. Mijn vader en mijn moeder stonden niet meer om de hoek te kijken of alles goed met me ging. Daardoor ben ik veel volwassener geworden.” Lekker terug Inmiddels woont de 25-jarige speler weer lekker in zijn vertrouwde stad. Hij staat weliswaar onder contract bij Willem II, maar dat heeft hem dit seizoen uitgeleend aan SC Telstar. Daarom rijdt Sheotahul elke dag met wat gasten uit zijn team van Amsterdam naar Velsen-Zuid. Soms gaat hij met hen chillen, of op stap in de hoofdstad. Of doet hij wat leuks met Gregory van der Wiel, een van zijn beste vrienden. “Ik spreek Greg elke dag”, vertelt de aanvaller annex middenvelder. “We hebben altijd lol met elkaar. Soms zitten we in de auto, is het doodstil en beginnen we spontaan ontzettend hard te lachen. Hij is echt een aardige jongen. Als we kunnen, gaan we naar Amsterdam. Niks tegen Tilburg, daar is het ook mooi, maar Amsterdam is helemaal top. Daar woont mijn familie, heb ik mijn vrienden en voel ik me op mijn gemak. Het is heerlijk om weer thuis te zijn.” Heerlijk vindt Sheotahul het ook om aan voetballen toe te komen. Dat had hij bij Willem II het laatste half jaar door dijbeenblessures niet gedaan. Veel trainerswissels droegen er niet aan bij dat de aanvaller toen hij eenmaal hersteld was weer ging spelen. “Ik geloof dat ik in één seizoen wel vier trainers en twee technisch directeuren heb meegemaakt”, zegt Sheotahul. “Op een gegeven moment stond ik met alleen maar buitenlanders op het veld. Er werd Engels, Duits en Frans door elkaar gesproken, dat schoot allemaal niet op. Toen heb ik met mijn zaakwaarnemer gesproken om te horen of ik naar een andere club kon. Op de laatste dag van de transferperiode kwamen we er uit met Telstar. Om eerlijk te zijn wist ik niet zoveel van de club, maar het was dicht bij mijn huis en ik zou weer aan spelen toe kunnen komen. Het leek me ideaal om daar mijn carrière tijdelijk voort te zetten.” Succes bleef uit In Velsen-Zuid switcht Sheotahul dit seizoen tussen de positie van aanvaller en die van middenvelder. Als hij nodig is als rechtsbuiten, speelt hij daar, ziet de trainer hem liever een positie teruggetrokken staan, vindt de Amsterdammer dat ook prima. Als hij maar kan spelen. “Ik ben ook niet echt een rechtsbuiten”, geeft hij aan. “Kom na afloop maar eens in de kleedkamer kijken. Je zult zien dat ik weinig krijt onder mijn voetbalschoenen heb zitten. Ik kom vaak naar binnen en zoek de voetballende oplossing. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat ik als aanvaller speel als een middenvelder, ja.” Sheotahul is best tevreden over zijn eerste seizoen in het shirt van SC Telstar. “Misschien had ik wat meer moeten scoren, maar dat is voor mij niet het belangrijkste”, zegt hij. “Als ik maar kan bijdragen aan het succes van het elftal.” Zoveel succes heeft SC Telstar dit seizoen niet gehad. De ploeg wilde na jarenlang aan de onderkant van het rechterrijtje te zijn geëindigd eindelijk eens kijken of er niet wat meer in zat. Een periodetitel leek de club een mooi streven. Uiteindelijk moeten de WitteLeeuwen concluderen dat die er niet in heeft gezeten. “In sommige duels hadden we het geluk niet aan onze zijde, in andere wedstrijden is gebleken dat we te weinig kwaliteit hadden”, meent Sheotahul. “Neem FC Zwolle, daartegen verloren we bijvoorbeeld met 7-3. Als je een periodetitel wil winnen, moet je ook tegen zulke ploegen punten pakken of in ieder geval goed voor de dag komen. Wanneer je dat niet doet, weet je dat het een moeilijk verhaal gaat worden om succes te hebben.” Blijven of niet Het uitblijven van succes heeft misschien ook te maken met het gebrek aan een aantal echte leiders in het team. Er zijn er wel een paar, maar dat zijn er niet genoeg, liet een teamgenoot van Sheotahul al eens weten. De aanvaller deelt die mening. “We missen inderdaad wat spelers met een winnaarsmentaliteit”, zegt hij. “Al zit dat natuurli