Cor Gillis: ‘Toby Alderweireld? Ik was zeker niet de mindere’

Hij was aanvoerder van diverse Belgische nationale jeugdteams en ploeggenoot van Toby Alderweireld en Axel Witsel. De verdediger is sterkhouder in de defensie van Ajax, de middenvelder wordt gelinkt aan een toptransfer naar Real Madrid. En Cor Gillis (23) zelf? Die verruilde het gedegradeerde FC Dender deze zomer voor MVV Maastricht. Tekst: Roel Tomassen In gesprek met Voetbal Centraal blikt Gillis terug op zijn eerste maanden in de Limburgse hoofdstad, zijn carrière tot dusverre én belangrijker: hij kijkt vooruit. Naar het avontuur dat hem wacht met MVV Maastricht, de club die Gillis deze zomer voor twee jaar contracteerde. Zelfs is hij blij met zijn overstap naar Nederland. “Een andere omgeving is denk ik wel goed voor mij. Het Nederlandse voetbal ligt me”, heeft de mandekker al geconstateerd. “Het is een stap hogerop, een uitdaging. Maar ik kan goed mee met het niveau.” Belg op de bank De voorbereiding van dit seizoen verliep inderdaad soepeltjes voor Gillis. Althans, tot aan het laatste oefenduel met NAC Breda, waarin hij per brancard het veld verliet met een ogenschijnlijk ernstige knieblessure. “En dat is een week voor de start van de competitie niet leuk hè”, beseft de linkspoot. De kwetsuur viel gelukkig toch mee. Gillis was binnen no-time weer fit, maar zat in het eerste competitieduel op bezoek bij FC Eindhoven (2-3 winst) wel op de bank. Of zijn blessure hem een basisplek kostte, durft hij niet te zeggen. “Dat moet je maar aan de trainer vragen. Voor mezelf speelde ik wel goede wedstrijden in de voorbereiding.” MVV-coach René Trost geeft vooralsnog de voorkeur aan Kjell Knops. Met Knops in de basis wonnen De Sterrendragers ook van FC Oss (2-0) en SC Veendam (0-2). Vrijdagavond maakte Gillis als invaller aan de Langeleegte zijn officiële debuut voor de Maastrichtenaren, die na drie speelronden samen met Helmond Sport de ongeslagen koplopers zijn van de Jupiler League. Hij weet dat het voor hem niet eenvoudig zal worden om zich in een winnend elftal te spelen. Maar de mandekker houdt hoop. “De ploeg draait goed, maar er zijn altijd minpunten in een team. Het is nooit perfect”, stelt Gillis, die specifieke kwaliteiten bezit. “Ik heb een goede crossbal, sliding en ben sterk in de duels. Ook mijn kopkracht is goed. Ik maakte vorig seizoen twee doelpunten met mijn hoofd en dat hadden er wel meer kunnen zijn.” Pieken en dalen in België Het afgelopen jaar speelde Gillis bij FC Dender. Met die ploeg degradeerde hij naar de Belgische derde klasse, ondanks dat hij persoonlijk een sterk seizoen draaide. “De fans verkozen mij tot Speler van het Seizoen. We hebben negen keer de nul gehouden en waren daarmee de zevende of achtste minst gepasseerde verdediging van de competitie. Maar we speelden te veel gelijk. Ik geloof wel veertien of vijftien keer”, verklaart het jeugdproduct van Anderlecht de degradatie van FC Dender. Bij Anderlecht wist Gillis nooit een vaste waarde te worden. In competitieverband bleef het bij een schamel optreden voor de Belgische topclub. Wel mocht de 1.90 meter lange verdediger in Europees verband invallen tegen grootmachten Bayern München en Bordeaux. “Doorbreken bij Anderlecht is niet makkelijk”, concludeert Gillis. “Er is veel concurrentie voor een jonge gast als ik. Ik dacht soms kansen te krijgen om me te ontwikkelen, maar heb die niet gekregen.” Na Anderlecht probeerde Gillis te slagen bij KV Mechelen. Op stadion Achter de Kazerne kende de voormalige jeugdinternational echter een ongelukkige tijd, waarna hij ook nog twee seizoenen uitkwam voor tweedeklasser Tubeke. Anno 2012 wacht de oud-captain van gearriveerde vedetten als Alderweireld en Witsel nog steeds op zijn eigen doorbraak. “En dat terwijl ik zeker niet de mindere was. Ik was altijd hun aanvoerder”, heugt Gillis zich zijn tijd bij verscheidene Belgische nationale jeugdelftallen. Alderweireld achterna Dit seizoen moet het dan maar gaan gebeuren voor Gillis. In MVV Maastricht heeft de verdediger in ieder geval een ambitieuze club gevonden, eentje die volgens hem ‘op de goede weg is’. Ook is hij terecht gekomen in een ‘voetballende’ competitie. Zonder het voetbal in zijn eigen land te willen afvallen, bevalt bovenal dat laatste hem. “In België is het meer de beuk erin. Nederland is meer van het flankenspel en de spelers zijn technisch vaardiger. Maar pas op hè, ik breek het Belgisch voetbal niet af. Als een Nederlandse club tegen een Belgische club moet, winnen ze niet zomaar”, waarschuwt Gillis. Zelf was hij aandachtig toeschouwer tijdens de recente oefeninterland waarin De Rode Duivels Oranje met 4-2 op de broek gaven. Gillis lacht als het daarover gaat. “Ja, dat was wel een leuke ervaring.” Bij België deden veel van zijn vroegere teamgenoten mee. Zij haalden inmiddels wel het allerhoogste niveau. “Misschien heb ik in het verleden een verkeerde keuze gemaakt door van Anderlecht naar Mechelen te gaan. Maar ja, dat is achteraf”, peinst Gillis, die vastberaden blij