Jonathan Hendrickx en Ramazan Cevik, geen knokvoetbal

SITTARD – Je zou maar op bezoek moeten bij tweedeklasser Royal Boussu Dour Borinage. Of nog een jaar bij de reserves spelen. Nou, geef hen dan maar het stadion van SC Cambuur. Jonathan Hendrickx (18) en Ramazan Cevik (20) weten het wel. Het was de beloften van Standard Luik, nu is het – tijdelijk - Fortuna Sittard. Wat een verschil. TEKST: Maarten de Jong Trots toetste hij het nummer in. Even een belletje naar zijn grootouders, hopen dat opa en oma opnamen. Hendrickx had iets leuks te melden. Trainer Wil Boessen had het hem net verteld: je staat linksback tegen SC Cambuur, Joeri Schroyen is geschorst. Dat moest de jonge Belg snel doorvertellen. Hij ging zijn debuut maken voor zijn nieuwe club. “Ze komen elke wedstrijd kijken, ook als we uit moeten spelen”, verklaart hij in gesprek met Voetbal Centraal. “Als ze kunnen, tenminste. Ze wonen namelijk vlakbij Brussel en moeten ver rijden naar Nederland.” Zijn familieleden wilden wel komen. Moest hij hen wel nog even helpen. “Ze vroegen me waar Cambuur lag”, grijnst Hendrickx (foto, links). “Weet ik niet, op vier uur rijden van Sittard, zei ik. Toen hebben ze de wedstrijd maar via internet bekeken.” SC Cambuur ligt in Leeuwarden, in Friesland dus. Logisch voor ons Nederlanders. Hendrickx zal het nu ook niet meer zo snel vergeten. Bovendien werd hij Man van de Wedstrijd. “Leeuwarden, wat een end weg”, merkt ploeggenoot Cevik op. “En dan die taal. We waren voor de wedstrijd in het restaurant en ik verstond er echt helemaal niets van. Wat een mooi stadion trouwens, dat van SC Cambuur. Goede ploeg ook. Volgens mij horen zij thuis in de Eredivisie.” In tegenstelling tot Hendrickx speelde Cevik niet zijn beste wedstrijd. Sterker nog, hij was helemaal niet zo tevreden over het met 2-0 verloren duel. “Mijn slechtste tot nu toe”, zegt hij. “De andere drie keer dat ik meedeed, ging het veel beter.” Verbetering AGOVV Apeldoorn, FC Emmen en Excelsior waren de tegenstanders. Onbekenden voor het duo uit België. Ze kenden sowieso de Jupiler League niet. Oké, een beetje dan. Leroy Labylle had wat informatie gegeven. Hij was ploeggenoot bij Standard Luik en speelt nu bij MVV Maastricht. En Emrullah Güvenç, oud-speler van de Limburgers en nu voetballer van Helmond Sport, kent de competitie inmiddels ook goed. Nu zijn de Belgen erg blij met hun nieuwe uitdaging. Neem bijvoorbeeld de stadions. “Je zou maar bij tweedeklasser Royal Boussu Dour Borinage moeten voetballen”, zegt Cevik. “Daar komen een paar honderd man kijken naar een team dat alleen maar lange ballen speelt. En de beloften van Standard had ik ook wel gezien. Geef mij maar de Jupiler League. Hier zitten wel tienduizend man op de tribune. Het is toch mooi om voor zoveel mensen te mogen spelen.” En om te mogen voetballen. Dat konden de jongens in België niet. Niet op het hoogste niveau dan. Daar waren ze wel aan toe. Leuk hoor, de beloften van Standard Luik. Maar nu was het tijd voor iets anders. Daarbij: de concurrentie was ook zo groot. Hendrickx had het niet makkelijk. Moest opboksen tegen Daniel Opare, die grote sterkte rechtsback. En tegen Reginal Gorieux, de co-captain. Nee, dat schoot niet op. Weg uit Luik. “Hier heb ik een tweejarig contract met een optie op nog een jaar”, zegt hij tevreden. “Bij Standard zeiden ze tegen me dat ik op mijn 21ste klaar zou zijn voor het hoogste niveau. Ik ben nog jong en heb de tijd. Natuurlijk hoop ik de komende jaren wel veel kunnen spelen. Het bevalt me hier wel. Hier is geen knokvoetbal.” Samen met Ramazan Cevik is als Hendrickx 21 is al lang en breed weer in België. Hij is slechts gehuurd van Standard Luik. “Nou, dat hoeft niet hoor”, weerspreekt hij. “Ik heb een optie op nog een jaar. Als ik het hier goed naar mijn zin heb en veel speel, blijf ik misschien wel. Het ligt er ook aan wat Standard wil. Willen ze me terug, ga ik sowieso terug.” Voorlopig lijkt het daar niet op. Trainer Ron Jans adviseerde hem ervaring op te doen in de Jupiler League. Jans, overgekomen van sc Heerenveen. Een goede bekende in Nederland, een vreemde over de grens. “Toen we hoorden dat hij ging tekenen, keken we elkaar even aan. We wisten echt niet wie dat was”, vertelt Hendrickx. “Wat ik nu van de spelers daar hoor, is positief. Hij wil graag aanvallend voetballen. Ze zijn daar erg blij met hem.” Hendrickx was de eerste van het tweetal die voor Fortuna Sittard koos. Toen kwam het aanbod. Assistent-trainer Roel Coumans nam hem bij zich, stelde hem een vraag. “Of ik weer met Ramazan samen wilde spelen”, zegt de jonge verdediger. “Nou, dat leek me goed voor mijn ontwikkeling. We kenden elkaar van twee jaar Standard Luik en wisten wat we aan elkaar hadden. Ik zag hem graag ook naar Fortuna Sittard komen.” Cevik wilde ook wel. Ging op proef in Limburg, maar vertrok met de noorderzon. Een Hongaarse club zag heil in hem. Of hij daar eens mee kon trainen. “Maar dat ik daar niet zou gaan spelen, was snel duidelijk voor mij”, geeft de vleugelspeler aan. “Toen kwam Fort