EXCLUSIEF - Interview met Muslu Nalbantoglu

Hij kopte De Graafschap naar het kampioenschap in de Jupiler League en groeide met zijn hartstochtelijke spel uit tot publiekslieveling. Toch moest Muslu Nalbantoglu afgelopen zomer vertrekken bij de Superboeren. De clubleiding verlengde het aflopende contract van de Knuffelturk niet. “Jammer, want ik had – net als andere spelers die weg moesten - niet misstaan in de huidige selectie.” TEKST: Roel Tomassen Nalbantoglu vond na een lange zoektocht in FC Oss een nieuwe club. Voor een voetballiefhebber als hij is het een grote opluchting weer dagelijks zijn passie te mogen beoefenen. “Absoluut, het was toch een gemis om niet te kunnen doen wat je het liefst doet”, zegt de 28-jarige Nederlands-Turkse voetballer in gesprek met Voetbal Centraal. “Ik hou nog steeds van het spelletje en train elke dag met ontzettend veel plezier. Heerlijk joh, thuis zitten is niks voor mij.” Niet thuis zitten, maar thuis geven Zijn eerste maand in Oss is Nalbantoglu goed bevallen. Bij de eerstedivisionist gaat het er relaxed aan toe, wordt verzorgd voetbal nagestreefd en komt hij in de personen van keeperstrainer Rein Baart (ex-NEC) en middenvelder Joep van den Ouweland (ex-De Graafschap) oud-ploeggenoten tegen. “Met de sfeer in het team zit het wel goed”, verzekert de rechtsback, die met FC Oss dit seizoen verwacht te verrassen. “In de Jupiler League kan het alle kanten op gaan. Als wij allemaal onze taken uitvoeren, kunnen we elke tegenstander verslaan. Een aantal goede reeksen neerzetten en FC Oss eindigt in het linkerrijtje. Dan komen we dicht in de buurt van het spelen van promotieduels.” “Maar aan de andere kant kunnen we ook iedere pot verliezen, zeker als een paar spelers niet thuis geeft”, vervolgt Nalbantoglu realistisch. Een terechte waarschuwing richting zijn medespelers, dat wees vorige week wel uit. Vrijdagavond verloor FC Oss de thuiswedstrijd tegen AGOVV Apeldoorn, een directe concurrent, met 0-2. Daardoor zakten de Noord-Brabanders naar de veertiende plaats in de competitie. Twee dagen daarvoor werden de Ossenaren ontluisterend uitgeschakeld in de tweede ronde van de KNVB-beker. Topklasser Scheveningen was na verlenging met 2-1 te sterk voor het team van trainer Anton Janssen. Nalbantoglu neemt geen blad voor zijn mond, al helemaal niet als het gaat om de pijnlijke bekerdeceptie. “Ongelofelijk dat zoiets gebeurt”, foetert de gelouterde prof. “Als een amateurvereniging goed georganiseerd speelt, heeft een Jupiler League-club daar altijd moeite mee. Bovendien gooide Scheveningen veel enthousiasme in de strijd. Dan weet je als FC Oss-zijnde dat je daar niet even over heen loopt en moet je zorgen dat de wedstrijdinstelling optimaal is. Pas dan wordt duidelijk dat je kwalitatief een beter elftal hebt. Eerlijk gezegd vond ik dat Scheveningen een verdiende overwinning boekte.” Gemengde gevoelens Wedstrijdinstelling, het woord is gevallen. Nalbantoglu zul je nooit betrappen op slappe hap. Hij weet dondersgoed dat hij niet de meest getalenteerde voetballer is, maar er zijn ook maar weinig spelers die zo gepassioneerd spelen als hij. De oud-jeugdinternational van Turkije groeide in zijn drieënhalf jaar bij De Graafschap al snel uit tot aanvoerder én publiekslieveling. Hij bewees dat je op karakter ver kunt komen. En dat waarderen ze in de Achterhoek als geen ander. In eerste instantie kijkt Nalbantoglu dan ook met een goed gevoel terug op zijn tijd bij de Superboeren. Absoluut hoogtepunt was de winnende treffer die hij scoorde in het kampioensduel in de Jupiler League tegen Go Ahead Eagles (3-2). Hij kopte het elftal van trainer Darije Kalezic vlak voor tijd terug de Eredivisie in. Op het hoogste niveau ging het De Graafschap voor de wind. En Nalbantoglu aanvankelijk ook; de verdediger scoorde liefst drie doelpunten voor de promovendus. Toen raakte hij geblesseerd. Op een bikkelhard veld, eind november in de derby tegen Vitesse, beschadigde hij zijn buitenste meniscus en scheurde hij zijn voorste kruisband. Er volgde een revalidatieperiode die vlotjes leek te verlopen. “Ik ben geweldig geholpen door chirurg Tom van Thiel. Na de operatie was ik binnen zes maanden terug op het veld. Het zag er allemaal goed uit”, stelt Nalbantoglu, die achteraf toegeeft dat hij te gretig is geweest. “Ik ben te snel begonnen en liep toen een hamstringblessure op. Dat was heel zuur. Ik had nog een maandje extra moeten wachten, maar wilde me dolgraag bewijzen. Ook naar De Graafschap toe, dat ondertussen wel mijn contract had verlengd.” Zijn bewijsdrang kwam ook doordat hij niet het vertrouwen voelde van Andries Ulderink, de opvolger van Kalezic als trainer bij De Graafschap. “Pas na een gesprek met hem verdween een boel onduidelijkheid”, erkent Nalbantoglu. “Onze verstandhouding was daarna stukken beter. Alleen op het veld ging het niet beter lopen. We hebben een dramatisch seizoen beleefd.” De Graafschap bungelde het hele jaar onderaan, Ulderink moest vlak na de