Davy De Beule, wielerliefhebber op voetbalschoenen

KERKRADE – Met een vader als ex-wielrenner zou je denken dat zoonlief in hetzelfde wereldje zou terechtkomen. Maar ondanks dat z’n pa verknocht was aan het fietsen, koos Davy De Beule (31) voor een andere sport: voetbal. Inmiddels speelt hij wekelijks in het shirt van Roda JC Kerkrade. “Ik kan dus zeggen dat ik de juiste beslissing heb genomen.” TEKST: Jurriën Schuiringa “Het was in 1985”, weet De Beule nog goed. Dat klopt; vader Etiënne deed dat jaar mee aan de ronde van Frankrijk. De Bradley Wiggins van vroeger was hij niet, maar toch kon de Belg heel aardig fietsen. Als meesterknecht van toprenners als Eddy Merckx deed hij iedere dag zijn stinkende best. Uiteindelijk eindigde pa De Beule als 131ste in het algemeen klassement. Zoon Davy weet daar niet veel meer van. Niet gek, wetende dat hij op dat moment nog maar drie lentes jong was. “Hij stopte met fietsen toen in nog niet heel oud was. Van zijn carrière kan ik me überhaupt niet veel herinneren”, zegt De Beule in gesprek met Voetbal Centraal. Mooie, maar ook donkere kanten Wel weet De Beule dat een fiets twee banden, een zadel en een stuur heeft. Hij groeide immers in het wereldje op. “Van kleins af aan zat ik al op de fiets”, weet de 31-jarige Belg nog. “Als ik er vol voor was gegaan, was ik vanzelf in dat milieu terechtgekomen.” De middenvelder koos echter voor voetbal. Waarom? “Omdat ik dan al op vijfjarige leeftijd in competitieverband kon sporten. Bij wielrennen is dat pas rond je twaalfde mogelijk. Ik was vroeger nogal actief, dus hebben ze me maar laten voetballen. En dat ging goed. Ik kan zeggen dat ik achteraf een goede keuze heb gemaakt.” Dat wil echter niet zeggen dat De Beule het wielrennen niet meer volgt. Zodra het kan, staat de televisie aan. Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Vlaanderen zijn wielerwedstrijden waar hij graag naar kijkt. “Vooral de bergritten vind ik erg leuk om te zien”, aldus de middenvelder van Roda JC Kerkrade. “De renners moeten daar zo ontzettend hard voor trainen, veel meer dan wij voetballers.” Toch heeft ook de wielrennerij een donkere kant. Waar bij het voetbal de vele omkoopschandalen steeds vaker aan het licht worden gebracht, is er bij het fietsen die onvermijdelijke doping. De Beule volgde de berichtgeving rondom zondaar Lance Armstrong dan ook met extra interesse. “Ik kan niet ontkennen dat de sport zeer negatief in het nieuws is gekomen.” “Maar”, voegt hij daar snel aan toe, “ik denk dat de sport wielrennen wel zal overleven. Het nieuws over doping gaat geen grote rol spelen als het gaat om de populariteit. Tenminste, niet in België, dat een echt koersland is. Er komen altijd veel mensen op de wedstrijden af en dat zal ook zo blijven.” Hoe zit het dan in de voetballerij met doping? Wordt daar ook gebruikt? De Beule: “Niet dat ik weet. Laatst hebben we na een training nog een dopingcontrole gehad. Dat is echt zeldzaam. Het leeft niet zo in de voetbalwereld.” Snel de weg naar boven vinden Wat wel belangrijk is in de voetballerij, is het pakken van punten tijdens wedstrijden. Daar is Roda JC Kerkrade dit seizoen nog niet zo behendig in. De Limburgers fietsen minder makkelijk door de Eredivisie dan vorig jaar. Pas tweemaal slaagde de club er in te winnen. Daarnaast werd er vier keer gelijkgespeeld. Veel te weinig, weet ook De Beule. “Nee, op deze plek op de ranglijst (zeventiende, red.) willen we niet staan. Ik hoop dat we daar snel verandering in kunnen brengen. Ik heb er wel vertrouwen in. Op het moment dat we punten pakken, wordt het spel ook beter. Naar mijn idee creëren we voldoende kansen, maar staat het geluk niet aan onze zijde. Maar ik ben er van overtuigd dat trainer Ruud Brood het voor elkaar gaat krijgen bij Roda JC, ook al is het al bijna winterstop. Met de negende plaats ben ik tevreden. Hoger is natuurlijk altijd mooi, maar we moeten wel realistisch blijven.” Ondanks dat het sportief wat minder gaat in Kerkrade, heeft het voetballen bij Roda JC Kerkrade ook iets positiefs. Zeker voor Belgen, die zo eenvoudig in hun eigen land kunnen blijven wonen. De Beule rijdt dagelijks op en neer vanaf zijn woonplaats Gent. “Het is een prima afstand van Gent naar Kerkrade. België ligt namelijk niet aan de andere kant van de wereld. Als ik naar de club ga, carpool ik met Bart Biemans en Sanharib Malki.” Aha, rijden met de auto dus. Is fietsen dan helemaal uit het leven van De Beule verdwenen? “Vanwege tijdgebrek komt het er vaak niet van. Als ik de kans krijg, vind ik het wel leuk met wat vrienden te gaan crossen. Maar de laatste keer dat ik echt fanatiek heb gefietst, is al wel weer een tijdje geleden. Het wordt inderdaad wel weer eens tijd voor een leuk ritje.” Jurriën Schuiringa // Voetbal Centraal