Dagboek van Oranje (slot): Nu moet het gebeuren!

We hebben er lang, heel lang op moeten wachten. Maar vandaag - 32 jaar na dato - gaat er iets gebeuren waar over vijftig jaar nog over gesproken wordt. Wordt er gewonnen of wordt er verloren in de finale tegen Spanje? Iedereen die dit mee mag maken kan daar heel, heel erg trots op zijn. In 1974 ging het mis, net als in 1978. Driemaal is scheepsrecht luidt het gezegde. Echter, geldt dat ook voor vandaag? Gaat het Nederland lukken om de beste van de hele wereld te worden? Het zou geweldig zijn. Heerlijk om Italië van de troon te stoten en vier jaar de kampioen te zijn. De rit naar de finale ging zonder problemen. Nouja, de groepsfase dan. Er werd gewonnen van Denemarken (2-0), Japan (1-0) en Kameroen (2-1). Eigenlijk kregen de spelers het pas lastig in de wedstrijden daarna. Slowakije, vooraf bestempeld als klein duimpje, werd nipt verslagen: 2-1. Tegen Brazilië zagen de meeste Nederlanders na 45 minuten de bui al hangen. Het spel was niet om aan te gluren en we stonden ook nog eens met 0-1 achter. Einde oefening leek het, maar Wesley Sneijder bracht daar in de tweede helft verandering in. Het grote Brazilië lag eruit. Hoera. Het enige obstakel op weg naar de finale was eigenlijk nog Uruguay. Eitje, dacht men vooraf. Maar net als tegen de Slowaken gaf de tegenstander zich niet zomaar gewonnen. Het werd - met een werelddoelpunt van Giovanni van Bronckhorst in de eerste helft - 3-2 voor Nederland. Onze aanvoerder heeft het dit toernooi geweldig gedaan. Nederland kwam zonder rellen in het nieuws, dit in tegenstelling tot de Engelsen en de Fransen. Laatstgenoemde won niet eens een wedstrijd. Sterker nog, ze maakten maar één schamel doelpuntje. Maar om even terug te komen op de rellen in het Oranjekamp, deze waren er gewoon niet. Helemaal niet. En wanneer Van Bronckhorst ook maar iets rook, werd dat direct aan bondscoach Bert van Marwijk doorgegeven. Uitstekend werk van deze speler, die vanavond zijn laatste wedstrijd speelt. Wat een eer zou het zijn als hij met een titel afscheid neemt van het profvoetbal. Daarnaast worden zijn ploeggenoten ook historische superhelden. Iedereen weet over vijftig jaar nog wie Wesley Sneijder, Arjen Robben en Robin van Persie zijn. Nog even, dan gaat het hopelijk gebeuren! Jurriën Schuiringa & Jules Stuyt // Voetbal Centraal